Η αρθρίτιδα και η αρθρίωση είναι εντελώς διαφορετικές ασθένειες που δεν είναι πολύ παρόμοιες μεταξύ τους. Γνωρίζοντας τις διαφορές μεταξύ αυτών των ασθενειών, μπορείτε να κάνετε με ακρίβεια μια διάγνωση και να συνταγογραφήσετε αποτελεσματική θεραπεία.
Προσδιορισμός της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως
Αρθρίτιδα - φλεγμονή της άρθρωσης. Αρκετές αρθρικές αρθρώσεις ή μόνο μία μπορούν να συμμετάσχουν ταυτόχρονα στη φλεγμονώδη διαδικασία. Όλα εξαρτώνται από την αιτιολογία της προέλευσης.
Αιτίες αρθρίτιδας:
- υποθερμία.
- αυτοάνοσες αντιδράσεις.
- λοιμώξεις.
- μεταβολικές διαταραχές.
- τραυματισμούς.
Η αρθρίτιδα μπορεί να είναι πρωταρχική, δηλαδή να είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια ή να είναι συνέπεια μιας άλλης ασθένειας. Ρέει σε οξεία ή χρόνια μορφή. Στην τελευταία περίπτωση, οι επιπλοκές είναι πιθανές.
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, η αρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από εκφυλιστικές-δυστροφικές μεταβολές στην αρθρική άρθρωση. Δεν συνοδεύεται από μια φλεγμονώδη διαδικασία, αν και μπορεί να συμβεί στο παρασκήνιο.
Η αρθρέωση διαγιγνώσκεται συχνότερα σε ηλικιωμένους ασθενείς και άτομα που παίζουν αθλήματα, καθώς είναι τραυματισμοί που αποτελούν την κύρια αιτία παθολογικών αλλαγών.
Διαφορές
Η αρθρίωση και η αρθρίτιδα βρίσκονται κυρίως σε άτομα άνω των 35 ετών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, κάθε τρίτο έχει κοινά προβλήματα. Δεδομένου ότι αυτές οι ασθένειες βρίσκονται συχνά, πρέπει να ξέρετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους.
Αιτιολογικό
Σύμφωνα με την αιτιολογία της προέλευσης, υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες. Τέτοιοι γενικοί παράγοντες μπορούν να δράσουν ως προβαθμιστές αρθριτών και αρθρίσεως:
- τραυματισμούς ·
- υπερβολικά παρατεταμένα φορτία στις αρθρικές αρθρώσεις.
- υποθερμία.
- Συγγενείς ανωμαλίες του οστού ή του συνδετικού ιστού.
Φυσικά, η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο.
Υπάρχουν όμως προκλητικοί παράγοντες που είναι εγγενείς μόνο σε μία ασθένεια. Η διαφορά μεταξύ της αρθρίσεως και της αρθρίτιδας είναι ότι η τελευταία συμβαίνει υπό την επίδραση των λοιμώξεων που οδηγούν στην ανάπτυξη της φλεγμονής. Επίσης, οι μεταβολικές διαταραχές και η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να είναι το λάθος της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η εμφάνιση της αρθρίτιδας συνδέεται με τη γενική κατάσταση του σώματος. Η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή άλλων οργάνων.
Η αρθρίωση είναι μια μη λοιμώδη ασθένεια. Η κύρια αιτία ανάπτυξης είναι οι τραυματισμοί ή οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στον χόνδρο. Συχνά, το σφάλμα δεν είναι πλήρως θεραπευμένη αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα, η οποία υποβλήθηκε σε λανθασμένα θεραπεία.
Η αρθρίωση διαφέρει σε αυτό που άλλοι προβαθμιστές μπορούν να την προκαλέσουν:
- ορμονικές διαταραχές.
- αιμοφιλία;
- Δηλητηρίαση του σώματος.
Η αρθρίωση είναι μια επαγγελματική ασθένεια των αθλητών.
Συμπτώματα
Όσο για τα συμπτώματα, με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται ότι είναι πανομοιότυπο. Τα κύρια σημεία είναι ο πόνος και η μείωση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Αλλά με τη μελέτη των χαρακτηριστικών, μπορείτε να διακρίνετε τον εαυτό σας από την αρθρίτιδα και να επιλέξετε τον σωστό ειδικό στον οποίο να αναζητήσετε θεραπεία.
Ο Artrolog ασχολείται με τη θεραπεία αρθρικών αρθρώσεων. Μερικές φορές απαιτείται η βοήθεια ενός ορθοπεδικού χειρουργού, τραυματισμού και ρευματολόγου.
Ο πίνακας δείχνει ποια είναι η διαφορά μεταξύ των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως.
| Συμπτώματα | Αρθρίτιδα | Αρθρίτιδα |
| Πόνος | Ο πόνος δεν εξαρτάται από την κινητική δραστηριότητα. Ενοχλεί τόσο κατά την οδήγηση όσο και σε ξεκούραση. Οι πρωινοί πόνοι είναι χαρακτηριστικοί, στο χρονικό διάστημα μεταξύ 3: 00-6: 00 το πρωί | Στο αρχικό στάδιο, ο πόνος εμφανίζεται μόνο με ισχυρά φορτία, σε ηρεμία απουσιάζει. Καθώς ο χόνδρος καταστρέφεται, ο πόνος μπορεί να εκδηλωθεί συνεχώς. Υπάρχει νυχτερινός πόνος λόγω της στασιμότητας του αίματος |
| Περιορισμός κινητικότητας | Πρωινή δυσκαμψία. Ένα άτομο δεν μπορεί να κινηθεί κανονικά μέχρι να αναπτύξει μια άρθρωση | Μια χαρακτηριστική μείωση του εύρους της κίνησης και στα μεταγενέστερα στάδια - την πλήρη ακινητοποίηση της άρθρωσης |
| Τραγάνισμα | Σε αντίθεση με την αρθρίωση, δεν υπάρχει τραγάνισμα | Τα κλικ στην άρθρωση ακούγονται κατά την εκτέλεση κινήσεων σε αυτό. Όσο χειρότερη είναι η κατάσταση του χόνδρου υφάσματος, τόσο ισχυρότερη είναι η κρίση, καθώς συμβαίνει λόγω της διαγραφής του υφάσματος του χόνδρου και της τριβής των οστών μεταξύ τους |
| Ορατές αλλαγές κοινών | Υπάρχουν εξωτερικές διαφορές. Υπάρχει ερυθρότητα και πρήξιμο, τοπική υπερθερμία. Ένα υγρό συλλέγεται στην αρθρική κοιλότητα. Η ψηλάφηση είναι οδυνηρή. Σε περίπλοκες περιπτώσεις εμφανίζονται οζίδια | Η κύρια διαφορά είναι ότι η άρθρωση παραμορφώνεται |
| Βελτίωση της θερμοκρασίας του σώματος | Στο οξύ στάδιο, οι δείκτες θερμοκρασίας μπορούν να φτάσουν στους 39 ° C | Θερμοκρασία σώματος εντός του κανονικού |
| Εκδηλώσεις συστήματος | Αδυναμία, ρίγη, εφίδρωση, απώλεια βάρους, πονοκέφαλος, lumpet στο σώμα | Απών |
Η διαφορά είναι ότι σύμφωνα με τις κλινικές εκδηλώσεις, η αρθρίτιδα είναι παρόμοια με τις μολυσματικές ασθένειες, αλλά η αρθρίωση με τραυματισμό αρθρώσεων.
Με αυτές τις ασθένειες, μπορούν να επηρεαστούν τόσο οι μεγάλες όσο και οι μικρές αρθρικές αρθρώσεις.
Η διαφορά είναι ότι οι αρθρώσεις αυτές εμπλέκονται συχνότερα στη φλεγμονώδη διαδικασία:
- γόνατο;
- καρπός χεριού;
- δάχτυλα και πόδια.
Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από μαζική βλάβη στις αρθρώσεις. Για παράδειγμα, σήμερα ο αγκώνας είναι φλεγμονώδης, και αύριο η άρθρωση του ώμου είναι ήδη. Αρκετές ασύμμετρες αρθρώσεις μπορούν να φλεγμονώσουν, κάτι που είναι εντελώς ασυνήθιστο για την αρθρίωση. Η διαφορά είναι ότι κάτω από την παθολογική διαδικασία, οι μεγάλες αρθρικές αρθρώσεις εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία, αφού εκτελούνται το μεγαλύτερο φορτίο καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Αυτά είναι αρθρώσεις ισχίου, γόνατος και αστραγάλου. Τα μικρά μπορεί να υποφέρουν - τα δάχτυλα και τα όπλα. Συχνά οι καταστροφικές διεργασίες επηρεάζουν τον μεσοσπονδύλινο χόνδρο.
Το πιο ευάλωτο μέρος είναι η άρθρωση του γόνατος, καθώς είναι τακτικά επιδεκτικό σε φορτία. Υπόκειται σε φθορά γρηγορότερα από άλλες αρθρικές αρθρώσεις.
Διάγνωση
Υπάρχουν διαφορές μεταξύ της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας στη διάγνωση. Η πρώτη ασθένεια μπορεί να υποψιαστεί μετά από εργαστηριακή εξέταση. Η διάγνωση της αρθρίσεως γίνεται μόνο μετά από οργανική έρευνα.
Μπορείτε να διακρίνετε την αρθρίωση από την αρθρίτιδα σύμφωνα με μια κλινική και βιοχημική εξέταση αίματος. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει φλεγμονή, και τα λευκοκύτταρα και το ESR αυξάνονται κατά συνέπεια. Με την αρθρέωση, η διαφορά είναι ότι οι δείκτες του κλινικού αίματος είναι φυσιολογικοί. Μπορείτε να δείτε εκφυλιστικές αλλαγές μόνο μέσω ακτινογραφίας. Στις εικόνες, οι περιοχές της καταστροφής του χόνδρου υφάσματος είναι ορατές.
Σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις, κάνουν δοκιμή ρευματολογίας.
Πώς να διαγνώσετε την αρθρίτιδα ή την αρθρίτιδα; Οι πιο αξιόπιστες μέθοδοι διαφοροποίησης αυτών των ασθενειών είναι η CT και η MRI, αλλά αυτές οι εξετάσεις είναι ακριβές.
Οι αρχές της θεραπείας
Και οι δύο ασθένειες αντιμετωπίζονται κακώς. Όσο χειρότερη είναι η σκηνή, τόσο πιο θλιβερή είναι η πρόβλεψη. Η πορεία της θεραπείας μπορεί να φτάσει τους 6 μήνες. Με τις δυστροφικές αλλαγές στην ανάκαμψη, τα χρόνια παίρνουν.
Γνωρίζοντας τις διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας, μπορείτε να ξεκινήσετε έγκαιρα τη σωστή θεραπεία. Η προσέγγιση στη θεραπεία διαφέρει, καθώς η αιτιολογία της προέλευσης των ασθενειών είναι διαφορετική. Αλλά η πολυπλοκότητα της προσέγγισης στη θεραπεία παραμένει κοινή. Αφού ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί εάν η αρθρίτιδα σε έναν ασθενή ή αρθρέωση, είναι απαραίτητο να διαπιστωθεί η αιτία.
Με μολυσματική προέλευση, η ασθένεια δεν μπορεί να κάνει χωρίς αντιβιοτικά. Ο σκοπός της θεραπείας για την αρθρίτιδα είναι η εξάλειψη ενός μολυσματικού παράγοντα, η μείωση της φλεγμονής και η αποτροπή της εξάπλωσης σε άλλα όργανα. Τα μακρολίδια, τα φθοροκίνητα, τα παρασκευάσματα τετρακυκλίνης είναι κατάλληλα.
Επιπλέον, τα τοπικά ή συστηματικά ΜΣΑΦ είναι αναγκαστικά εκχωρούνται.
Εάν η αιτία της αρθρίτιδας έχει μια αυτοάνοση αντίδραση, τότε συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα. Σε μεταβολικές διαταραχές, για παράδειγμα, θα χρειαστούν η αρθρίτιδα που επηρεάζουν το σχηματισμό ουρικού οξέος και άλλων ουσιών. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα Oppodaging.
Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, το κύριο καθήκον της θεραπείας της αρθρίσεως είναι η αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου και η επιστροφή της κινητικότητας στην άρθρωση. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται χονδροπροστατευτικά, υαλουρονικά, ΜΣΑΦ μέσα και εξωτερικά (εάν υπάρχει φλεγμονώδης διαδικασία). Ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε μια πορεία ασκήσεων φυσιοθεραπείας.
Στην περίπτωση της σοβαρής καταστροφής του ιστού του χόνδρου με αρθρίωση, υποδεικνύεται η λειτουργία της κοινής προσθετικής.
Ποια ασθένεια είναι χειρότερη;
Για να απαντήσετε απλά σε αυτό το ερώτημα, γνωρίζοντας τον μηχανισμό ανάπτυξης της νόσου. Η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος είναι ότι η φλεγμονώδη διαδικασία μπορεί να θεραπευτεί χωρίς συνέπειες. Είναι δυνατόν να αποκατασταθεί πλήρως η κινητικότητα της αρθρικής άρθρωσης και να οδηγήσουμε έναν πλήρη τρόπο ζωής.
Η διαφορά μεταξύ της αρθρίσεως και της αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι ότι η πρώτη χαρακτηρίζεται από μη αναστρέψιμες αλλαγές. Εάν ξεκινήσετε τη θεραπεία σε λάθος χρόνο, τότε η αναπηρία είναι πιθανή. Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση, η οποία είναι χειρότερη - αρθρίτιδα ή αρθρίωση. Φυσικά, ο τελευταίος τύπος ασθένειας είναι πιο επικίνδυνος για τις αρθρώσεις.
Αλλά αν εξετάσετε τη βλάβη για το σώμα στο σύνολό του, τότε η αρθρίτιδα είναι χειρότερη. Αυτή η ασθένεια επηρεάζει άλλα όργανα και συστήματα, συμπεριλαμβανομένων του ήπατος, των πνευμόνων, των νεφρών, των πλοίων και της καρδιάς. Οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές.
Οι ασθένειες των αρθρώσεων αναπτύσσονται σταδιακά, επομένως τα αρχικά συμπτώματά τους μπορεί να μην παρατηρηθούν. Δυστυχώς, αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι ο ασθενής καθυστερεί για θεραπεία, η συντηρητική θεραπεία είναι είτε ανεπιτυχής είτε παρατεταμένη. Έτσι, η αρθρίτιδα ή η αρθρίωση δεν παίρνει από έκπληξη, αξίζει να τηρήσετε τα προληπτικά μέτρα, δηλαδή, να αποφύγετε τραυματισμούς, φορτία και να τρώτε σωστά.